Pelvik Organ Sarkması Nedir?
Pelvik organ sarkması, kadınların pelvik organlarının (mesane, rahim, bağırsaklar, makat gibi) vajinadan aşağı doğru sarkması durumunu ifade eder. Bu durum genellikle pelvik taban kas ve bağ dokusunun zayıflamasıyla ortaya çıkar. İlerleyen yaş, doğum sayısı, kronik öksürük gibi karın içi basıncını artıran etkenler ve şişmanlık gibi faktörler sarkma riskini artırır.
Pelvik organ sarkmasının belirtileri arasında vajinadan aşağı doğru hissedilebilen bir şişlik, kasıkta ve genital bölgede ağırlık hissi, alt karın bölgesinde rahatsızlık, idrar kaçırma, idrarı boşaltamama, kronik kabızlık ve kanama gibi durumlar yer alır. Belirtiler sarkan organa ve sarkmanın derecesine bağlı olarak değişiklik gösterebilir.
Pelvik organ sarkması farklı tiplerde olabilir:
- Mesane Sarkması (Sistosel): Mesanenin vajina ön duvarından aşağı doğru sarkmasıdır. Belirtiler arasında vajina ön duvarında ele gelen kitle, kasık ağrısı, ilişki sırasında ağrı, idrar kaçırma veya idrarı boşaltamama gibi durumlar bulunur.
- Makat Sarkması (Rektosel): Makat bölgesinin (rektum) vajina arka duvarından sarkmasıdır. Belirtiler arasında vajina arka duvarında şişlik, gaita birikmesi nedeniyle büyük abdest yaparken zorlanma ve kronik kabızlık yer alır.
- Rahim Sarkması: Rahmin tutucu ve asıcı bağlarının gevşemesi sonucu vajinadan aşağı doğru yer değiştirmesidir. Belirgin sarkmalarda alt karın bölgesinde basınç hissi, genital bölgede ağrı ve ağırlık hissi gibi belirtiler ortaya çıkabilir. Tedavi genellikle vajinal histerektomi olarak adlandırılan operasyondur.
- Vajinal Güdük Sarkması: Rahim alınma operasyonu (histerektomi) geçirmiş kadınlarda vajina kubbesinin gevşemesiyle oluşur. Tedavi cerrahidir ve vajina kubbesini tutan bağların onarılması veya destekleyici yöntemler kullanılabilir.
- Bağırsak Sarkması (Enterosel): Rahim ameliyatı geçiren kadınlarda sıklıkla görülen bir durumdur. Bağırsaklar vajina arka duvar yüzeyiyle temas eder. Tedavi cerrahidir.
Pelvik organ sarkması tedavisi genellikle cerrahi müdahaleyi içerir. Sarkmanın tipine, şiddetine ve semptomlara bağlı olarak farklı cerrahi teknikler kullanılabilir. Ön duvar veya arka duvarda hasarlı bölümün tamiri, bağların onarılması veya destekleyici malzemelerin kullanımı gibi yöntemler tercih edilebilir.
